Werk is voor de meeste mensen heel belangrijk. Je verdient er natuurlijk je inkomen mee, maar dat is het niet alleen. Je hebt daar sociale contacten, je ontwikkelt je in je vakgebied en op persoonlijk vlak. En je spendeert er een groot deel van je dag en je leven aan.
Als je dan je baan kwijtraakt, of dat nu verwacht is of onverwacht, dan vindt er een vorm van afscheid nemen plaats. En dat gaat gepaard met rouw.
Rouw is je houvast verliezen
Volgens collega Patricia Wouters, specialist in verlieskunde is rouw een reactie op het verlies van iets of iemand die van grote betekenis voor je is geweest in je leven. Het is vergelijkbaar met het gevoel dat je iemand bent verloren, bijvoorbeeld door overlijden of het verbreken van een relatie. Iets wat je dierbaar is of was en dat verloren is gegaan.
Zo krijg je ook te maken met rouw als je je baan kwijtraakt. Vaak worden de gevoelens en emoties die gepaard gaan met ontslag niet direct herkend als rouw. Je hebt er wel last van maar weet niet direct wat het is. En ook als je blij bent dat je daar weg bent, dan nog zal er een vorm van rouw zijn.
Ongeveer 20 procent van de mensen die een dergelijk verlies ervaart is niet goed in staat om er op een adequate manier mee om te gaan. Ze hebben gevoelens van schaamte, schuld, boosheid, onmacht, frustratie, onheus bejegend zijn en voelen zich niet gezien en gerespecteerd.
Rouw kan zich verder uiten in:
- Psychosomatische klachten: o.a. hoofdpijn, spierpijn, last van de spijsvertering, nek- en schouderpijn, rugklachten, eczeem.
- Cognitieve klachten: o.a. piekeren, verminderde concentratie, dingen minder goed kunnen onthouden.
- Emotionele klachten: o.a. huilen, boosheid, opluchting, schaamte, spijt, gevoel van falen, angst voor de toekomst, somberheid, snel geïrriteerd.
- Gedragsverandering: o.a. drinken, roken, afleiding zoeken, (overdreven) actie, veel of juist niet slapen.
Deze emoties zijn heel normaal! Belangrijk is wel dat je erkent dat rouw geen ziekte is en ook geen depressie of burnout. De sombere gevoelens die ermee gepaard worden er nog wel eens mee verward.
Ook is het belangrijk dat je ruimte biedt aan je emoties. Het accepteren van de situatie, het erkennen en aanvaarden ervan is essentieel in het rouwproces om straks weer naar de toekomst te kunnen kijken. Als je hierin blijft hangen dan is het bijna niet mogelijk om vooruit te kijken en gemotiveerd op zoek te gaan naar een nieuwe baan.
Een voorbeeld van een dergelijk proces is Linda. Ze werd plotseling ontslagen naar ruim 15 jaar trouwe dienst. Het was voor haar de ideale baan: computerwerk in combinatie met teksten schrijven, dicht bij huis, een 24-urige werkweek, fijne collega’s en een prettige werksfeer. De klap kwam hard aan. Ze begreep er niets van en voelde zich enorm aan de kant gezet. Ze had toch altijd goed gefunctioneerd?
Twee maanden na haar ontslag kwam Linda bij me en ze kon alleen maar huilen. Wat een verdriet, boosheid, onbegrip en gevoel van onmacht. Aan de slag gaan met haar loopbaan en toekomstperspectief had op dat moment dan ook nog weinig zin. Linda zat nog midden in het rouwproces en had in eerste instantie daar ondersteuning bij nodig. Pas toen we daar de nodige aandacht aan hadden besteed was ze in staat om met hernieuwd zelfvertrouwen haar volgende carrièrestap te bepalen en te realiseren.
De emoties die gepaard gaan met ontslag krijgen zijn dus heel normaal. Wees je er bewust van en herken ze als symptomen van rouw. Je bent echt niet gek geworden, depressief of burnout! Maar ga er wel mee aan de slag zodat je snel weer je focus op de toekomst kunt leggen en een mooie nieuwe start kan maken!
***
Leuk als je wilt reageren op dit artikel! Dat kan hieronder.
(Let op: ivm het voorkomen van spam is je reactie niet meteen zichtbaar)
Vond je dit artikel waardevol? Wil je het dan delen op Facebook, Twitter of Linkedin? Gebruik daarvoor de social media buttons hieronder. Mijn dank (en dat van de lezer) is groot!